Op het eerste gezicht zag ik alleen maar schoonheid. Jackson is namelijk een prachtige langharige rode kater die je onmiddellijk aan een miniatuurleeuw doet denken. Hij kijkt je altijd een beetje brutaal aan. Afkomstig uit Doha is hij met zijn baasje in de Franse Pyreneeën beland.
Hij is niet zo lief voor de dames uit het huishouden, Cassie en Callie. Hij doet zijn uiterste best hen te tiranniseren. Cassie kan hem niet luchten of zien, en ondanks haar angst sist ze nijdig naar hem zodra ze hem in het vizier krijgt. Als een van beide meisjes begint te blazen, weet ik dat Jackson in de buurt is. Iedere keer dat dit gebeurt hoef ik alleen mijn hoofd maar om te draaien om hem op geringe afstand te zien zitten. Hij heeft dan steevast dezelfde effen expressie als anders op zijn gezicht. Geen flauw idee wat hij heeft gezegd zonder geluid te maken! Ongetwijfeld is het niet zo mooi.
Ondanks zijn stoere uiterlijk is hij wel degelijk gevoelig voor aandacht en affectie. Het zal niet voorkomen dat hij mij uit zichzelf benadert voor een aai over zijn bol, maar hij laat het zich welgevallen als hij die mag ontvangen op mijn initiatief. Om zijn leeuwenmanen in toom te houden, en te voorkomen dat die het filter van de stofzuiger doen verstoppen, krijgt hij liefst dagelijks een rigoreuze behandeling met de borstel. Daar worden zijn knieën week van en dan spreekt hij luid en duidelijk door te spinnen dat het een lieve lust is.
Hij viel definitief door de mand voor mij als ongenaakbare bad boy, toen ik werd geconfronteerd met een van zijn onvolkomenheden. Terwijl ik zat te lezen sprong hij voor mij op de keukentafel. Jackson weet feilloos wanneer etenstijd nadert en hij zorgt dan altijd dat hij in de buurt is. Terwijl hij voor me langs liep, onderweg naar de vensterbank vanaf welke positie hij de hele keuken kan overzien, kon ik niet anders dan het zien. In zijn vacht, ter hoogte van zijn anus, hing een flinke klont opgedroogde poep. Bij het verzorgen van zijn manen kan hij daar vast niet zo goed bij..
