“To have a cat or not to have a cat; that is the question!”
(for English, scroll down)
Wat sommigen met baby’s hebben, heb ik met katten. Schattig vind ik ze, zo erg zelfs dat oxytocine met me aan de haal gaat. Maar of ik zelf zo’n pluizige viervoeter in huis wil? In elk geval niet full time!
Enkele jaren geleden wilde ik op reis gaan. Helaas stonden mijn financiën me niet toe te doen wat ik wilde. Dat dwingt tot creativiteit. Zo kwam ik op het idee op andermans huis en -dier te passen. Het brengt me op plaatsen waar ik anders niet gekomen zou zijn en het levert me het gezelschap van katten op!
Het begon met oppassen in eigen land. Vanaf het begin van mij werkzaam leven heb ik te maken gehad met een aanzienlijke reistijd. Toch heb ik geen moment overwogen te verhuizen. In plaats daarvan bedacht ik mij, dat het een goed idee was dichterbij huis – of beter gezegd: werk – op te passen om daarmee mijn dagelijkse reistijd te verminderen. Al was het dan maar voor een poosje. Een schot in de roos bovendien, want het gaf me letterlijk het gevoel een minivakantie te vieren.
Verdere reizen volgden spoedig. Het oppassen bracht me uiteenlopende plekken in de wereld, want omdat ik niet altijd beschikbaar ben is enige flexibiliteit mijnerzijds geboden. Als ik weg wil en kan, kijk ik waar een oppas gewenst is.
Zolang vraag en aanbod met elkaar in overeenstemming zijn is er geen vuiltje aan de lucht!
Some people have a thing with babies, cats have that effect on me instead. They’re extremely cute in my eyes and they make my oxytocin run wild. Do I wish to have a fluffy four-legged friend at home? Not fulltime, I’m afraid.
A few years ago, I wanted to
take a trip. My finances made me doubt whether or not this was a good idea. So,
I got creative and started thinking about looking after other people’s houses
and pets for the first time. It was bulls’ eye: house sitting has brought me
places I would have otherwise never been and as an added bonus I get to hang
out with cats!
It all started with cat sitting close to home. Ever since I started working as
a teacher I’ve commuted. In spite of a considerable travel time on top of my
working hours I’ve never considered moving. Instead I thought it a good idea to
start cat sitting close to work. It felt like a mini break, not having to sit
in public transport for hours, even if only for a few days.
Travels further away from home
soon followed. Cat sitting brought me to a variety of places in the world.
Flexibility is key, as I’m restricted to school breaks and therefore cannot
accept any sit I’d like. However, whenever I can and wish to leave, all I need
to do is find out who needs a sitter someplace in the world.
Not a care in the world, as long as there is a balance between offer and
demand!